Σε μια μικρή οικογενειακή φάρμα στο Αμμοχώρι ένα χωρίο της Φλώρινας καλλιεργούμε στο φυσικό της περιβάλλον την πιπεριά καθώς και άλλα αγνά προϊόντα. Μάνα, πατέρας και παιδιά, όλοι μαζί φροντίζουμε να γευτείτε μια συναρπαστική, παραδοσιακή συνταγή. Όπως μας την έδωσε η γιαγιά Ντιμάνα!
Ντιμάνα έλεγαν την προγιαγιά μου ή αλλιώς μπάμπω όπως την αποκαλούμε στην περιοχή μας. Ήταν μια γυναίκα που η μοίρα της ζωής τη δοκίμασε σκληρά, καθώς έχασε τον άντρα της λίγο μετά τη Μικρασιατική καταστροφή από κάποιο μετατραυματικό σοκ. Έμεινε χήρα με 3 παιδιά, την Στεφανία, τον Δημήτρη και τον Χρήστο. Τα ανέθρεψε και κράτησε την οικογένεια σε δύσκολα χρόνια με μεγάλες στερήσεις και κακουχίες. Δεν λύγισε όμως… τα κατάφερε!
Δυστυχώς τα παιχνίδια της μοίρας δεν είχαν τελειώσει γι’ αυτήν, έτσι έζησε για να δει τον χαμό της κόρης της από τροχαίο στη μακρινή Αυστραλία. Άπο τον καημό της και τον αβάσταχτο πόνο η μπάμπω μέρα και νύχτα μοιρολογούσε. Δεν ήθελε να μπει στο σπίτι για μεγάλο διάστημα, δεν τη χωρούσε, αλλά καθόταν κάτω από την κυδωνιά του σπιτιού μας.
Έγω λοιπόν τη θυμάμαι από την ηλικία των 5 ετών ως μια γυναίκα με διαπεραστικά μπλέ μάτια και πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη της. Τη θυμάμαι να κάθεται στα σκαλοπάτια του σπιτιού, απέναντι ακριβώς από τον ήλιο σαν να προσπαθούσε να μαζέψει όλες τις ακτίνες μέσα της. Ενώ έπαιζα στην αυλή, πήγαινα δίπλα της και αυτή με αγκάλιαζε και με γλυκοφιλούσε.
Η μπάμπω είχε ένα μαχαιράκι σε σχήμα ψαριού καρφιτσωμένο πάντα στην ποδιά της. Ήταν, θυμάμαι, εποχή του φθινοπώρου που έβγαζε φρούτα εποχής από την τσέπη της και αφού τα καθάριζε με τάιζε στο στόμα, όπως ακριβώς κάνει το σπουργίτι στα μικρά του. Η εικόνα αυτή μαζί με τις γεύσεις είναι χαραγμένη στην ψυχή μου μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό και η αγκαλιά της μπάμπως ήταν το απάνεμο λιμάνι για μένα.
Έτσι αποφάσισα να δώσω το όνομα της στην προσπάθεια που κάνουμε, για να τιμήσω την ίδια αλλά και όλες τις προγιαγιάδες, γιαγιάδες, μανάδες του κόσμου που ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της οικογένειας. Πάλεψαν και δεν εγκατέλειψαν αλλά παρέμειναν κυματοθραύστης των δοκιμασιών της ζωής.
Έμείς στα πλαίσια της οικοτεχνίας, προσπαθούμε να μεταφέρουμε τη γαστρονομική σοφία του πρελθόντος, συνδεόντας την με τη σύγχρονη κουζίνα. Αποφασίσαμε με τη συζυγό μου να ασχοληθούμε με τον αγροδιατροφικό τομέα για να αποδείξουμε ότι η ποιότητα κερδίζει την ποσότητα. Γι’ αυτό το λόγο και τα προϊόντα μας αριθμούν μερικές εκατοντάδες, με γνώμονα την ποιότητα, συνδυάζοντας την με παραδοσιακές συνταγές.
Θέλουμε να δώσουμε στον καταναλωτή τη δυνατότητα να γευτεί μοναδικές γεύσεις σε ικανοποιητική ποσότητα και προσιτή τιμή. Πιστεύουμε πως ότι γίνεται με ΑΓΑΠΗ και ΜΕΡΑΚΙ θα βρει το δρόμο της επιτυχίας.
Σας προσκαλούμε να δοκιμάσετε τα προϊόντα μας, με τη συνοδεία καλής παρέας…
αυτό για μας θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία και ικανοποίηση.
